Why do people come and go?

Started by jazaustria, January 19, 2012, 10:10:33 PM

Previous topic - Next topic
How do you keep friendship alive even if you're far away....

nakakalungkot lang kasi I miss some of my old friends, kaso may kanya kanya na rin kaming mga buhay kaya eto ako, moving on and meeting new people.... I'm socially inclined kasi hehe!

share your experiences... ty!




It's part of life, Jaz. Ganun talaga.

Minsan, natatakot ako sa isang fact na yung 40 kaibigan mo at the age of 17 ay magiging 2 na lang at the age of 40. To think na ganun pa rin ang takbo ng buhay mo. Napapaisip lang ako kasi parang totoo nga.

Could be linked to maturity or deeper understanding about friendship. May tendency tayo na i-presume na dahil araw-araw nating kausap at kasabay mag-lunch, ka-yosi, ay kaibigan na natin. Hindi ako expert sa psychology pero may tsansa na pag hindi na kayo madalas magkita, talagang tatabang ang samahan ninyo. Andun pa rin yung mami-miss niyo ang isa't-isa pero hindi na tulad ng dati.

Para maiwasan ang ganung mga insidente, I see it to the point na makipagkita sa mga kaibigan ko nung HS, kahit once a month. Para makibalita. Kahit ako ang gumastos, basta magkita lang kami. Minsan, hindi maiiwasan na magtampo ka at tipong wala na rin silang pakialam dahil may mas pinagkaka-abala-han sila; pero the fact na naalala ko sila or maalala nila ako ay isang malaking bagay na.

Isa pa, people come and go as a means of experience. May tao talagang nakatakdang buwisitin, inggitin, saktan at gumawa ng bagay na makakapagpasama ng loob natin: pero yun ay para tumatag tayo. Pero later on in life, makakalimutan mo rin mga pagmumukha nila. Pero ikaw, matikas pa rin, salamat na rin sa kanila. At saka, may mga tao talagang hindi meant sa atin na maging kaibigan, kahit anong pilit. Yun ang isa ring palaisipan sa akin ngayon.

So, mag-enjoy ka na lang dito. Pero ihanda mo ang sarili mo na one time, halos hindi na kayo magkakakilala ng iba. Dahil iba-iba ang buhay-buhay. May mag-aasawa, may magiging mayaman, may magiging frustrated, pero hindi yun dapat magpabali ng pagkakaibigan.

hmmmm di nga ko magpapakita sau para ikaw manlibre! lol!  :P

sakin kasi yung physical presence come and go pero yung relationship andun pa rin...at pag nagkita kayo  you just talk of the good things you shared together... somehow we changed from glory to glory...

losing friends is an enevitable part of lyf.  kea ako eh dump lang nang dump with that shit. ang mkulet lng eh c ung datng bespren ko, hirap i-dump from d heart pero malapit na.. im sure..

mnsan nga eh me nkksalubong akong chikas sa daan at binati ako pero diko siya matandaaan eh.. Gusto ko nga sanang tanungin eh.. "Did we have sex before?"


waaaaaaaa... nakakaiyak na topic....  :'(

"If there ever comes a day when we can't be together, keep me in your heart, I'll stay there forever"

Quote from: geo on January 20, 2012, 09:17:42 AM
waaaaaaaa... nakakaiyak na topic....  :'(

may naaalala ka bang experience?? share! haha

honga ka-lungkot

i also agree with josh. na-reretain saken kung ano yun napagsamahan so kung magkaron man ng gap ok lang kasi pag nagkita naman im sure di naman ganun ka-awkward kasi ok naman yun bond eh

pero na-imagine ko na malungkot isipin pag nangyari nga no? its hard but we have to move on...

mamaya na... Makwento ako kapag lasing. hahahah. kabaliktaran ng personality ko.... :p

bakit? ano bang personality mo?? haha! bohemian rhapsody na yan!!!!

masyado ka nainlove sa bohemian ko....

naisip ko lang... nakakalungkot nga tlga to... kung sakali mang magkaroon na tayong mga sariling buhay dito, sa mga kaibigan kong nakilala dito, sana no awkward moments when we meet in the future....

Quote from: jazaustria on January 20, 2012, 11:35:57 AM
naisip ko lang... nakakalungkot nga tlga to... kung sakali mang magkaroon na tayong mga sariling buhay dito, sa mga kaibigan kong nakilala dito, sana no awkward moments when we meet in the future....

yeah, sana. pero pag naging artista ka na, malamang, tsupipi na kami LOL

dnt worry pong, bigayn kita autograph ko! bwahahaha!